نهنگ عنبر

نهنگ عنبر فیلم ویژه ای است؛ کارگردان آن سامان مقدم است که اتفاقا سابقه ی ساخت آثار کمدی ، مانند مکس و سریال شمس الاماره را در کارنامه دارد؛ این کار سامان مقدم اما کمدی ای واقع گرا و مبتنی بر حقایق و روند های جاری در تاریخ معاصر ایران است، شاید از این نظرِ واقع گرایی قابل مقایسه با فیلم قبلی اش ،مکس، باشد.

خلاصه داستان

ارژنگ(رضا عطاران) فردی 50 ساله است ، زندگی او مالامال حوادث و تلخی هایی بوده، فیلم روایتگر سال های کودکی ، جوانی و میانسالی اوست که در همه ی این برهه ها در فراق عشق جوانی اش متحمل رنج میشود و مورد بی توجهی های او قرار می گیرد. 

نقدو بررسی ( امتیاز 8.5 از 10)

آنچه امروزه در سینمای ایران خود مایه ی مسرت و شادی است ، دیدنِ فیلم هایی با موضوعاتی ورای ملودرام های اجتماعی است. کمدی بودن فیلم خود کمک شایانی به جذب مخاطب و رضایت آنها از این فیلم کرده.

 بازی خلاقانه متنوع و دوست داشتنی رضا عطاران که روایتگر دوره های مختلفی از زندگی یک انسان به شدت متغیر است بسیار خوب از کار درآمده. مهناز افشار و ویشکا آسایش هم به عنوان نقش های مکمکل رضا عطاران توانسته اند به روند کلی داستان کمک کنند.

اما به نظر میرسد حضور ویشکا آسایش به عنوان زنی مقتدر ، یک دنده و محکم کمی تکراری شده و نیاز است این بازیگر اندکی به کارهایش تنوع دهد؛ امّا به طور کلی بازی ها خوب است و سامان مقدم توانسته بازی دلخواه را از بازیگران توانمندش بگیرد.

ویژگی مثبتی که من در این فیلم دیدم پرداختن به ایرانِ قبل 57 ورای حادثه های تلخ و شیرین انقلاب و یا مسائل سیاسی است. برای من که آن دوران را ندیده ام ، بسیار جذاب بود تا روندِ زندگی یک خانواده ی متوسط سال 40تا50 تهرانی را ببینم که نهنگ عنبر به خوبی از پس آن برآمده بود.

استفاده از جنگ ، حوادث قبل و بعد آن ، ایست های بازرسی ، ادغام شهربانی و ژاندارمری و... ؛ این ها همه دست نویسندگان فیلم نامه را باز گذاشته بود تا کمدیِ دلخواهشان را از موقعیت ها و دیالوگ های رد و بدل شده بین شخصیت ها ی متنوع آن دوران بسازند.

برای شخص من انتهای فیلم کمی آزار دهنده است، مطلوب من، انتهایی با همان پرشِ عطاران بود که البته پایانی تلخ حساب میشود ؛ ولی پایانِ کنونی بسیار کشدار است و  جذابیت بخش های انتهایی فیلم را به مخاطره کشانده است.

سخن پایانی

فیلمی خوب که ارزش 90 دقیقه نشستن و دیدن را دارد و کمدی تلخ و واقع گرا که روایتگر نسلی است که در کوران حوادث 40 سالِ اخیر ایران دچارِ تغییر و تحول های بسیار شده. 

پس از دیدن این فیلم در سینمای ملت ؛ تماشاگران راضی به نظر میرسیدند، مراجعه نظرات بینندگان این فیلم در شبکه های اجتماعی هم تا حدودی گواهی بر رضایت مخاطب و شادمان شدنشان از دیدن فیلمِ جدیدِ سامانِ مقدم بود.